نور المبین

خدای مهربانم سلام،سازنده ی لطیف سلام

بابت تمام لحظات زندگی

و موجود بودنم و این همه شگفتی که خلق نمودید

که تصور از تصویرگری آن عاجز و عقل از فهم آن در شگفت و حیران است.

رب مهربانم،سرگشته ام از این که آن قدر عاجزم

که زبانم قاصر و کوتاه و عاجز است

از بیان الفاظ و شکری که در شأن مقام رب عظیم باشد.

ولی ربم،قصور و عجز و ضعفم را در من همیشه در نظر دارید

و بر  من  صبور هستید همچون باغبانی با گل خود

خدای مهربانم،بندگانی که دوست داشتید و دوستان رب مهربان هستند

در راه ربم جان می دهند و جسم به سختی می اندازند

ودر راه ربم می جنگند و خود را به خطر می اندازند.

رنج می بینند و به غربت هجرت می کنند.

از نعمت ها می گذرند و راهی دیار رنج ها می شوند

در راه تو کوزه ی خود را بارها و بارها می شکنند و خرد می کنند.

خودیت و منیت خودرا هر روز خرد می کنندبا تبر عقل خود

که از نور ربم روشن می گردد.

ای ربم،به دلیل همین صفات از خود گذشتگی دوستانتان

عشق آن ها را پذیرفتید و عاشق آن ها گشتید

خدای مهربانم ما را هم پیرو دوستانت قرار ده

ضعف ما را تبدیل به سعی و قدرت و تلاش در راه رضای خود قرار ده

و بر من رحم فرما، از رحم دائمی شما بر خود متشکرم ای راحم و رحیم