نور المبین

 رب مهربانم سلام 

مقام ذات رب عظيم پنهان و غيب الغيوب است 

ومقام تجلي ذات حق در صفات متجلي ظهور مي يابد 

ومقام فيض اقدس ومقام اسماء حسني حضرت حق ظاهر است 

ومقام اسماء حسني كه ظاهر است

در مظا هر خلقت و موجودات مشاهده وظهور دارد

حب ومحبت حق تعالي يك تجلي و ظهور حبي است 

وحضرت حق با صفات اسماء حسني در مخلوقات ظهور مي يابد 

وآفرينش عالم ومخلوقات

آيينه ظهور اسماء حسني  در عالم سفلي است 

وفرشته عقل محض ومجرد محض است 

ودر عشق حق مستغرق وفراق از حق ندارد 

وفرشته توان و تحمل فراق ودوري از حق را ندارد

ولي انسان توان وتحمل فراق ودوري از حق رادارد 

با تحمل رنج فراق ودردمندي دوري از حق

وتحمل رنج عجز و خوف  دوري از حق را تحمل مي نمايد 

امانت الهي معرفت حق تعالي است 

كه اين معرفت با ارتقاء اگاهي وشناخت عظمت حق تعالي

وتحمل رنج دوري از عالم علوي و رب عظيم در انسان حاصل مي گردد

واين تحمل رنجهامعرفت زا است 

انسان صفت ظلومي دارد 

يعني قابليت خروج وگذر و ارتقاء از مرز نفس اماره

وتعالي وظهور عقلي در جهت عالم علوي واعلي را دارد

واز سفلي تا علوي گستره ي تجلي وتعالي دارد

 وبراي روح انسان  حد يقف وتوقف ومحدوديت در تعالي وجود ندارد  

وهمواره گستره ي عروج روح انسان

به سمت تعالي و تكامل و تقرب در حركت مي باشد 

انسان صفت جهولي دارد 

انسان در هر مرحله از سفر وارتقا ء

از مراتب نفس اماره وعروج به مراتب نفس  لوامه

نسبت به هر ميزان ارتقاء نفسي وتعالي

باز نسبت به مراتب بالاتر نفس كه به ان نرسيده جهول ونادان

وهر مرتبه ارتقا ء دادن نفس اماره

و بالا كشيدن ان به سوي تعالي مراتب تا مطمئنه شدن نفس 

براي انسان با تحمل رنج ودردمندي وجهولي  زحمت فراوان همراه است 

ودر ارتقاء نفس اماره به نفس مطمئنه 

بايد انسان بت منيتها وبت انانيت وبت منمها را در خود بشكند 

تا به تعالي نفس راه يابد وبه معرفت وتكامل نفس دست يابد   

وانسان ماهيتا و ذاتا عاشق خالق مهربان است

وبه طلب حق در حركت وطالب حق است 

وماموريت عشق به خالق  در انسان

رساندن وحركت انسان 

به سوي تعالي و مقام قرب و لقاء حق مهربان مي باشد 

رب مهربان ما را در رسيدن به تعالي نفس ياري بفرما 

مشكرم يا ذالجود والسخاء