نور المبین

سلام سازنده ی پر مهر عزیز

با این که قادر بودید. مرا مانند همه ی مخلوقاتت

خاشع و شاکر مادام قرار دهید.

ولی دوست داشتید من کوزه ی شکننده ی بازیگوش

خودم آزادانه  و با اختیار به سویت حرکت کنم و اجباری نداشته باشم.

ولی من آن قدر بازیگوش و بی توجه بودم

که در خودم گم شدم و فهم نکردم نعمت آزادیم را

و تاریک شدم و توجه خود را خاموش کردم و ندیدم نعمت هایت را

 و نفهمیدم نعمت آزادیم را

صدای ظلم و ستم را شنیدم و به تاریکی نزدیک شدم

و به تاریکی پناه بردم ولی نوای مهر و نیکی ربم را نشنیدم

و خود را به خاموشی زدم و از نور حیات ابدی دور گشتم.

از رب مهربانم فاصله گرفتم و به خود زیان رساندم.

تذکرات ربم را جدی نگرفتم.

وقتی چشم باز کردم دیدم دنیا بازیچه ی من و من بازیچه دنیا شدم.

من به مخلوقاتت و موجوداتت آسیب می زدم.

و از مسیر صلاح و اصلاح خارج شده بودم.

زیرا خود را به خواب زده بودم.

دیگر آن قدر آزاد شده بودم.

که به خود نیز رحم نداشتم.

کدام حیوانی از مخلوقاتت از من درنده تر و خطرناک تر بود.

حتی جهنم هم از همنشینی با من اکراه داشت.

من با خود چه کرده بودم؟

رب پر مهر و عزیز مثل همیشه به من یاری رسانید و توفیق دهید

تا دکمه خود را روی روشن قرار دهم.

و انوار پر فیضت را دریافت نمایم.

تا به جاده ی رضایتت راه یابم. 

 ای رب مهربان یاری رسان متشکرم

از یاریگری و همراهی همیشگی ات

در خلوتگاه و ظلمت نفس خودم.

که مرا هیچ گاه تنها نمی گذارید

مرا به راه راست هدایت فرمایید