نور المبین

ای رب مهربانم.

متشکرم که با یاری ربم،قادرم حضور ربم را در ذهن یادآوری کنم.

متشکرم ای ربم،که اجازه فرمودید با شما سخن بگویم.

و راز و نیاز کنم و از شما بخواهم و به شما توسل و توکل کنم.

سخنگویی با رب شریف به من بزرگی و شرافت می دهد.

وقتی که ربم را شکر می گویم.

احساس آرامش عمیقی بر من جاری می گردد.

که این اتصال بسیار شگفت انگیز و قابل تأمل است.

وقتی به سوی امر ربم حرکت می کنم.

احساس نجات و امید بر من ظاهر می شود.

احساسی که به من آرامش و نشاط می دهد.

رب مهربانم،این احساسات زیبا و طراوت انگیز را

که از حضور شما در تمام لحظات درک می کنم.

مایه دوام و روشنایی  مدام قلبم قرار دهید.

من به این روشنایی در تاریکی کوزه ایم محتاج و نیازمندم.

این نور به قلبم،امید و نشاط و آرامش ابدی می دهد.

رب مهربانم،این روشنایی در قلبم را حفظ و مستمر بگردانید.

متشکرم ای رب عزیز و مهربانم

که صبورانه و مدام به نجوا های مرا می پذیرید و مرا یاری می فرمایید.

و بر قلب من همیشه باعث طلوع نور امید هستید.