نور المبین

رب مهربانم سلام

انسان که سلطان تربیت معدن تن و نفس خویش است.

باید که بر حیله و مکر نفس سرکش هشیار باشد.

و فریب آرایش و غمزه و بدعت ها و بهانه های نفس درنده

و شیطان دود آلود را نخورد

و انسان که سلطان معدن تن خویش است.

باید که ظاهر و باطن حواس را به سوی قبله ی حق تنظیم کند.

و در همه ی احوال در جهت قبله ی سلطان حق رب مطلق حرکت نماید.

تا هر نظر و عملی که بر اعضا و نفس و قلب به اجرا گذارد.

برای او موجب قربت و رفعت و رضایت حق گردد.

و همواره برای ارحم راحمین مطلق حق عبد و عابد باشد.

و همواره به درگاه رب ابراز عجز و بیچارگی و نیاز نماید.

و خود را در پیشگاه حق حقیر و ذلیل داند.

تا به مرض تکبر و طغیان مبتلا نگردد.

و بداند که او فقط سلطان بر تربیت نفس خویش است ولا غیر

و اگر خواهد که حالت عجز و نیاز به رب مهربان در او تقویت گردد.

به اصل خلقت خود که از عدم و بی وجودی موجود گشته

و سپس از خاک ذلت به واسطه ی مرگ سفر کند بنگرد.

و اول قطره ای آب بود که در آخر خاک خوار دنیا او را ببلعد.

و  انسان که سلطان تربیت معدن تن است.

باید که بر خود حاکم عادل باشد.

تا همه ی جهان را به صلح و دوستی آورد.

و اگر انسان که سلطان معدن تن است.

سلطانی ظالم ودرنده و چون فرعون گردد.

تمام جهان را به فساد و طغیان کشاند.

اگر انسان سلطان عادل معدن تن خویش شد.

و عقل را وزیر کرد و نظر وزیر شایسته ی عقل را محترم شمارد.

و بر نفس خود سهل گیر و سست گیر نباشد.

تا فساد و درنده گی در نفس ظاهر نشود.

و انسان که سلطان  تربیت معدن تن خویش است.

باید که اعتدال نگه دارد.

و آنچنان با نفس خود مهربان نباشد

که نفس درنده گردد و حساب نبرد و هیبت نداشته باشد.

و انسان سلطان معدن خود باید بر نفس خویش

چون نگهبان و جهاد گر،هر لحظه مراقب

دراز دستی ها و طغیان نفس أماره درنده باشد.

تا نفس أماره از خواب و غفلت انسان

برای درنده گی و حمله و طغیان بهره نبرد.

و هر روز باید بر جوارح و اعضا و نفس بازرسی و باز پرسی نماید.

که هر جوارح و اعضا و نفس در چه حال و چه قبله باشد.

و نفس بر چه حال و تعلق و قلب چه احوالی دارد.

چون باغبانی بر سر گلی با دقت رسیدگی نماید.

ای رب مهربان مرا سلطان مملکت نفس

بر تربیت و احیای آن قرار دادی

یاری ام فرما که پادشاهی عادل و مهربان بر نفس خویش باشم

متشکرم یا سامع الشکایا