نور المبین

رب مهربانم سلام

دو فرزند نفس، با نام هوی و میل که ظلوم بود

و غضب که جهول بود را به من سپردی

و من باید نفس و میلم را پرورش و تربیت می کردم

و هوی و میل ظلوم را تبدیل به عشق و محبت

و غضب جهول را تبدیل به غیرت و همت می کردم

چه قدر سخت و طاقت فرساست که باید با کلنگ تفکر

این دو خمیر و دو کودک میل و غضب نفس را

به صحت و فایده تبدیل می ساختم و شکل مفید می دادم

گویی باید در درون تنم،با خاک تنم چهل چراغی نور زا می ساختم

از بهر معدن تاریک تنم

و برای جلوگیری از تبدیل نفس و میل و غضبم

به چراگاه شیطان آتش زا باید این چهل چراغ

هوی و میل و نفس را نورزا می ساختم

و چهار اسب سرکش و رم کرده ی

میل و غضب و نفس و شیطان را

از اسبی رم کرده به چهل چراغ نور زا تبدیل می کردم

تا در سایه ی نور  حضور و حقیقت ربم

 آن شیطان آتش زا و دودزا متواری و محو می شد

تربیت و پرورش و تراش میل و غضب در نفس

و تبدیل آن به صحت و فایده چه کار سخت و دشواری

و چه موانع سخت و سنگینی

بر تن من ضعیف و ناتوان وارد می ساخت

چگونه راهگشایی در معدن تن با این موانع سهمگین مقدور بود

ربم فرمودید هر روز با ذکر و یاد ربم

و با امید شروع به استخراج و حفر و تراش معدن تن کنم

حتی روزنه ی کوچک از نور حضور ربم در من 

سرعت استخراجم را افزایش می داد و مرا امیدوار می ساخت

و من هر روز با امید یاری ربم

به استخراج  رام و تربیت نفس سرکش

و  محو شیطان آتش زا و دود زا می پرداختم

ای یاور مهربان در تربیت و رام نفسم یاری ام فرما

متشکرم ای دافع البلیات