نور المبین

رب مهربانم سلام

انبیا و اولیاء (ع) و دوستان درگاهت همه

 هم حواس ظاهر و  هم حواس باطن خود را

با اجرای دستورات حق رشد و ارتقا و وسعت دادند

همان حواس باطنی ، عقل و دل و سِرّ و روح و خفی

 را ارتقا و وسعت دادند.

ولی ما  حتی حواس ظاهر خود را که بصر و سمع 

و زبان و ذائقه و لامسه است را رشد و ارتقا نداده ایم.

انبیاء و اولیاء (ع) الگوی بشر بودند.

و ما به الگو ها بی توجه بودیم.

آن ها آن قدر حواس ظاهر خود را صیقل و وسعت دادند.

تا حواس باطن آن ها کامل و ظاهر گشت.

و لیاقت یافتند که خلیفه الله و کلیم الله و خلیل الله و حبیب الله شوند.

 و نوح(ع) را بر دریای سیلاب بلا نجات فرمودید.

و موسی(ع) را بر بلای ساحران و متکبران نجات فرمودید.

و ابراهیم(ع) را بر بلای سوختن در آتش سوزان نمرود نجات فرمودید.

و حضرت محمد (ص) را بر آسمان و زمین سیر و عروج فرمودید.

و بر دو عالم ظاهر و باطن بیرون و عالم ظاهر و باطن درون سیر دادید.

و حضرت محمد(ص) ظاهر و باطن خود را با عنایت حق به کمال رساند.

پس وسعت استعداد انسان کامل شدن است.

ولی انسان باور کامل شدن نداشت.

پس حرکت نکرد و متوقف و محدود ماند در همان حواس ظاهر.

و خضر و الیاس (ع) را  به صفت حی ،حیات باقی عنایت فرمودید.

و موسی(ع) را به صفت هم کلامی با حضرت حق اجازت فرمودید.

و به حضرت مریم (ع) صفت رزاقی عنایت فرمودید.

 و به عیسی (ع) صفت خالقی و نعمت احیاکردن روح عنایت فرمودید.

و به ابراهیم(ع) صفت احیا و تحی الموتی

با زنده کردن پرندگان عنایت فرمودید.

که این صفات از صفات فعل است.

که حضرت حق به بندگان کامل عنایت فرمودند.

و تعلق به صفات جلال دارد.

و صفات ذات بر دو نوع است:

1. صفات جبروت 2. صفات عظموت.

و صفات عظموت بر دو نوع است:

1. صفات حی 2. صفات قیومی

وقتی بر قلب انسان کامل نور حق تعالی تجلی می یابد.

یعنی آن که حواس ظاهر و  باطن او پاک مانده

و لیاقت افاضه ی فیض نور حق را بر خود دارد.

و از افاضه ی فیض نور حق بر قلب انسان کامل

 در وی سه نور  را به ظهور  رساند:

1. نور مشاهده 2. نور مکاشفه  و3. نور تجلی

که این سه مرحله از نورانیت حق بر قلب انبیا و اولیا(ع)

با عنایت حق ظهور یابد.

حضرت آدم (ع) مستعد سِرّ تجلی بود.

 و علم اسماء بر او ظهور یافت.

که در هیچ موجودی این استعداد نبود.

و به خاطر وجود ودیعه ی روح حی عظیم

در قالب خاکی انسان ها همه ی موجودات

آسمان و زمین بر او سجده کردند.

چون به واسطه ی حمایت حی عظیم و پشتکار

انسان ضعیف دو چراغ حواس ظاهر و حواس باطن

از چهل چراغ اسلام در او روشن می گردد و ظهور می یابد.

و با روشنایی این دو چراغ انسان روحش را

 برای عروج ملکوتی  وسعت می دهد.

و رب مهربان روح حی عظیم را در طینت آدم(ع) به ودیعه گذاشت.

تا در ولایت موسی(ع) جوانه زد.

و در ولایت حضرت محمد (ص) درخت کامل اسلام و تسلیم شد

و روح مهربان و ابدی حی مطلق بر قالب خاکی انسان

حامی و هادی و مونس بود.

تا زمانی که انسان از حبل المتین الهی بیاویزد.

ای رب مهربان

ما را لایق شکر گزاری از این همه محبت و حمایت گردان.

و لطفی فرما تا ما به خود رحم داشته باشیم و بر نفس خود رحم کنیم.

و نفس خود را ملک و چراگاه شیطان قرار ندهیم.

متشکرم یا من عنده اُم الکتاب