نور المبین

رب مهربانم سلام

رب مهربانم در دستورات شریعت فرمودید

که هر کس که صادقانه و خالصانه و عاشقانه

در راه اجرای دستورات حق حرکت کند.

و در این راه زیان بیند.

ای رب جبار خسارت او را جبران می کنی

و شکستگی ها و خسارت ها و زیان ها و کاستی ها

و زخم های او را در راه رسیدن 

 به اجرای دستورات شریعت حقت جبران می کنی.

ای رب جباری که جباری او به معنای شکسته بند است

و بند می زنی بر شکستگی های مخلوقت

 و بر زخم  های روح او مرحم می زنی

ای راحم و رحیم و کریم که به کرم رب 

همه چیز اصلاح و نو وتازه و متحول می گردد.

در تمام لحظات بر ما یاری رسان تا جبار خود باشیم.

و هر کس که ادعا دارد که سخن ولی شریعت را می پذیرد

و دستورات شریعت حق را انجام می دهد.

باید علایق و سلایق شخصی را کنار گذارد.

و بیست صفت در خود ایجاد نماید.

و چون خدمتکاری در خدمت ولی شریعت باشد.

و به دستورات شریعت عمل نماید

تا بیاموزد چگونه در راه مستقیم به پیش رود

و به مقصد مقصود نهایی

که دستیابی به  گنج جام جهان بین معرفت است دست یابد.

پس گنج را به رنج دهند.

این بیست صفت که هرکس عبد و تسلیم فرمام حق است

باید در خود ایجاد نماید:

1. عبد باید به صفت توبه دست یابد.

در شروع حرکت در راه مستقیم

جهت حرکتش رو به قبله ی  قرب حق باشد

هر گناه که بوجود آمد

حتی کوچکترین اشتباه و خطا فورا توبه نماید و برگردد

و خطا را تکرار نکند.

2.عبد باید به صفت  زهد دست یابد.

باید از تعلقات رنگارنگ دنیا به اندازه ضرورت بردارد.

و اعتدال را رعایت کند و قانع باشد بر دارایی و نداریی اش

3.عبد باید  به صفت تجرید دست یابد.

باید از جمعیت و روابط سببی و نسبی

به اندازه اعتدال رفتار کند نه افراط و تفریط.

4.عبد باید به صفت عقیدت دست یابد.

یعنی بر مذهب و رویه ائمه (ع) و اولیای خدا رود

و تبعیت کند و تابع باشد.

و از بدعت و تعصب و کفر دوری کند.

5.عبد باید به صفت تقوی دست یابد.

یعنی بر دستورات و باید ها و نباید های شریعت حق

تابع باشد و پرهیزکار و درکارها و باید ها و نباید های دستورات شریعت

احتیاط و طهارت را رعایت  کند.

6.عبد باید به صفت صبر دست یابد یعنی

بر انجام امر و نهی شریعت حق صابر و صبور باشد.

7.عبد باید به صفت مجاهده دست یابد.

باید که بر اسب سرکش نفس افسار مجاهده و جهاد زند

تا نفس سرکش و درنده نگردد

و به قدر ضرورت و اعتدال از نفس فایده و بهره برد.

8. عبد باید به صفت شجاعت دست یابد.

باید دلیر و مقاوم باشد تا از پس مکر نفس بر آید.

و بر مکر نفس مقاومت کند. 

و در دفع قهر شیطان جنی و انسی شجاعت نماید.

9.عبد باید به صفت بذل دست یابد

باید در عبد صفت بذل و ایثار باشد 

تا حجاب ضخیم بخل نروید.

و باید دنیا را بذل نماید و بگذرد و به دنیا متوقف نگردد

10.عبد باید به صفت فتوت دست یابد

جوانمرد باشد و هر کس را به اندازه وسع خود ادای حق نماید.

و از کسی انتظار و توقع نداشته باشد.

11.عبد باید به صفت صدق دست یابد.

عبد باید بنای کار های خود را بر صدق نهد

و هر کاری را به نیت رضا و قرب خدا انجام دهد.

و از خلق انتظار رفع حاجت نداشته باشد.

12.عبد باید به صفت علم دست یابد.

باید آن اندازه از علم کسب کند

که دستورات شریعت حق را متوجه شود و درک و اجرا نماید

13.عبد باید به صفت نیاز به حق برسد.

و نیازمندی و احتیاج به حق صفت عبد است.

14.عبد باید به صفت عیاری دست یابد.

در راه اجرای دستورات شریعت حق

از خطرات وپیش آمد ها و موانع نترسد

15.عبد باید به صفت ملامت دست یابد.

یعنی اگر انسان های دیگر در راه اجرای دستورات شریعت حق

به او طعنه و کنایه و ملامت و سرزنش و توهین کردن توجه نکند

و اهمیت ندهد و بگذرد

16.عبد باید به مقام عقل برسد

و برخلاف رضایت و دستور شریعت حق نرود و عمل نکند.

17. عبد باید به مقام ادب دست یابد.

 احترام و ادب را رعایت نموده

مؤدب به آداب و اخلاق و دستورات شریعت حق باشد.

18.عبد باید به مقام حسن خلق دست یابد.

عبد باید پیوسته گشاده رو و خوش خو و متواضع باشد.

و ترش رو و تند خو و تند گو و متکبر نباشد.

19.عبد باید به صفت تسلیم دست یابد.

باید که در ظاهر و باطن تسلیم و مجری شریعت حق باشد.

و در مسائلی که علم ندارد مشورت گیرد.

20.عبد باید به مقام تفویض دست یابد.

یعنی خود  را صادقانه فدای راه حق کند.

و تعبدش از بهر قرب و رضای حق باشد.

و هیچ گاه روی از  راه و اجرای دستورات حضرت حق برندارد

و در اجرای دستورات شریعت حق

ثابت قدم باشد و ارادت صادق داشته باشد.

و با هر باد شیطان و نفس جهت قبله اش را عوض نکند.

 و روی گردان از شریعت حق نباشد.

ای رب مهربان در ایجاد صفات بندگی ما را یاری فرما

متشکرم یا من هو الکبیر المتعال