نور المبین

سلام خدای مهربان،سلام صاحب مهربانم

خدای مهربانم، چرا ما کار های خود را و ساخته های خود را

و تولیدات خود را ،بزرگ می بینیم

و خلقت و ساخت ها و تولید های ربم را کوچک می بینیم 

و کوچک میدانیم و کوچک می فهمیم

در تمام لحظات ،مشغول بازی گوشی

بی راهه گردی،کج راه گردی

و گمراهی بودم 

وبه تمام راه هایی وارد می شدم که در کتاب رب مهربانم قرآن

ورود به آن را ه ها ممنوع بود

من به تمام راه های ورود ممنوع وارد می شدم

و دستورات و راهنمایی ربم را نادیده می گرفتم و به آن پشت می کردم

بار ها دستور فرمودید ،کتاب انسان ساز و راهنمای قرآن را مطالعه کنم

تا راه را گم نکنم و بی بیراهه نروم

ولی من مدعی کله شق ،لجباز و عجول و یک دنده ی نافرمان

چون بچه ی لجباز، به شیطنت مشغول شدم

یا رب مهربانم با دیده ی  مهر بر من نگریستید

و کوتاهی هایم را نادیده گرفتید

و در تمام لحظات مراقبم بودید 

برایم خیر و خوبی خواستید

یا رب فرمودید،هر گاه به بیراهه رفتم

ودر باتلاق  تکبرم فرو رفتم سریع برگردم

ولی آن قدر از باد تکبر پر شدم، حتی تا انفجار و نابودی رفتم

و پشت به رب و سازنده مهربانم  بودم

و برنگشتم و حیا نکردم از حضور صاحبم

در محضر ربم هر آن چه از بی ادبی و تمرد بود کم نگذاشتم

یا رب باز بر من بخشیدی و برایم بهترین ها را در نظر گرفتید

و همواره بر من ،کوزه ی نافرمان شکننده

امید اصلاح  و برگشت داشتید

ولی بنده ی کو زه ی شکننده متکبر

چرخیدم و چریدم

بلعیدم و خفتم

ونابود کردم

و یک لحظه ابا و حیا نداشتم

از نگهداری امانات و نعمات الهی

ای رب بزرگم از حضور پرنور و مهر شما سپاسگذارم

که نور  ربم در تمام لحظات در جاده و راه روشن بود

ولی من راه تاریکی وظلمت را انتخاب کردم

و گفتم که من راه را بهتر می دانم نه سازنده و ربم

خدای مهربانم از این که سخنانم را شنیدید از شما سپاسگزارم

در تمام لحظات یاری ام فرما

تا در جهت لطف و رضایتت حرکت نمایم