نور المبین

سلام رب مهربانم

خاک ذلیل را برای ساختن انسان برگزیدی

و چون معمار آیینه کار زبر دست بر تمام  ذرات وجودمان

نام مبارکت را حک نمودی

تا آفریننده مان را برای ارتقا یافتن بار ها یاد کنیم

تا روشن و روشن تر و نزدیک و نزدیک تر به رب مهربان گردیم.

درون قالب خاکی مان  چون آیینه کاری عمارت ها و قصر ها

با  آیینه های خلوص و صفاتت تزیین نمودی

تا مجهز به همه ی صفات باشیم

صفاتی که از محبت سرشار ربم به مخلوقاتش 

بر همه ی مخلوقات حک شده بود

تمام  قالب درونمان را با آیینه های صفاتی ات

نقش زیبا بستی

آن قدر درونم کدر و تاریک بود که آیینه کاری های صفاتت را ندیدم

اگر دُّر محبت و اندیشه و عقلم را کشف می کردم

درونم روشن می گشت.

و صفات ربم را درک می کردم

و به آن توجه می نمودم. و سپاس به جای می آوردم

و خود را در تربیت صفات نورانی ربم مورد آموزش قرار می دادم

پس کوتاهی و قصور از عجز و بی صبری و ظلومی خودم بود

و از جهولی و ظلومی و عجولی خودم بود که کلید روشن شدن درون را

که ذکر یاد مبارک رب بود روشن نمی کردم و به کار نمی بردم

و همه ی عمر را در تاریکی قالب درونم

به دنبال کلید روشنایی نور ربم می گشتم

ای رب مهربان مرا در روشن شدن قالب تاریکم

از نور رحمتت هدایت فرما

متشکرم یا منتهی الرجایا