نور المبین

رب مهربانم سلام 

حق متعال همان وجود  پر جود مطلق

وحضور مطلق وواجب الوجود مطلق مهربان است 

وهستي همه ي مخلوقات ممكن الوجود

از حضور هستي  واجب الوجود عظيم مهربان است 

كل عالم علوي  وهستي عالم توازن ووحدت وهماهنگي است 

تنها موجودي كه با  جهل وخودبيني وظلومي و جهولي

هارموني وهماهنگي وتوازن عالم برهم مي زند انسان 

عالم اسفل عالم سركشي عدم توازن ومجادله ومخاصمه

وتوحش تزاحم وتعدي وتهاجم وتعرض است 

وهرچه از عالم علوي به عالم سفلي تنزل مي نماييم 

از ميزان وحدت وتوازن واعتدال عالم علوي

كم شده وبر ميزان ناهماهنگي تضاد وتخاصم وكثرت افزوده گردد

 الگوي انسان كامل .نظير انبياء (ع) است 

 كه مظهر والگوي وحدت وتوازن وتعادل هستند 

ازاين رو رب مهربان تاكيد بر پيروي از ايشان را دارد 

وقران كتاب دستورات شريعت حق مهربان 

تعيين كننده ميزان توازن وتعادل واعتدال

در نظر وتفكر وعملكرد براي انسان مي باشد 

قران متوازن كننده ومتعادل كننده وظاهر كننده عقل در انسان 

وعقل با عشق عقلي در تعامل وتعاون وهماهنگي وهمسويي است 

وعشق عقلي مرتبه ي رشد يافته ي  وخالص عقل مبتدي

كه محبت رب مهربان درآن فزوني وظهور يافته  

وهر چه عقل رشد وتكامل يابد

مرتبه ي محبت رب دراو فزونتر گردد

وعقل به مرتبه ومقام  عشق حق نائل گردد

كه امام حسين (ع) باين مقام ناب رسيد 

عقلي كه به مقام عشق  رب نرسد عقل متوقف وساكن وثابت 

يعني ارتقا وپيشرفت ورشددر ان عقل متوقف گشته 

باافزايش ورشد عقلي. مراتب حب ومحبتش به خالق افزايش يابد

واين  گسترش و افزايش حب به رب مهربان

ملاك رشدوارتقاء وظهور مراتب عقلي در انسان باشد 

وميزان تقرب به حضرت حق باميزان شدت عشق معقول تناسب دارد 

ومقام حضرت امام حسين (ع) مقام عقل  عاشق مقرب به رب مطلق است 

عقلي كه به حد كمال واعلي حب و تقرب اعلي به رب متعال رسيد 

اين مقام انسان عابد كامل است 

رب مهربان مارا در پيروي كامل از بندگان بر گزيده ات ياري بفرما 

متشكرم يا نافع مهربان 

 

 

رب مهربانم سلام 

امام حسين (ع) مي فرمايند :

عقل ودين وادب وحيا وخلق نيكو 

 تنهامنافع وسود دنيا براي انسان است 

وهرگاه نفس اماره مبتلا به منيت وانانيت  وخودبيني گردد

چون سنگ وحجر سخت وچون كوه سنگين ووزين گردد

بگونه اي  كه ايجاد  تغيير در نفس درنده  به علت شدت 

قساوت با سختي وروي گرداني همراه گردد

وبا نفس پر شده با باد منيت وخودبيني نمي توان 

به درك حضور وظهور خالق مهربان رسيد 

وبدليل نرسيدن به درك وشناخت رب مهربان 

انسان به جاي اطاعت از حق 

به تمرد وتعصب ولجاجت وتعدي وتجاوز از حدود شريعت حق مي رسد 

پس انسان  بايد ابتدا نفس درنده را كه هار منيت گشته ذبح نمايد 

تا حضور وظهور افاضه ي نور حق براو طلوع وپديدار گردد

آن هنگام عقل ظهور كرده وشناخت طلوع نمايد 

ود ر اين هنگام كه:   چشم حق بين فقط حق بيند

وگوش حق بين فقط حق شنود وپذيرد و زبان حق بين فقط حق گويد 

وزيبا بين كسي است كه با چشم وعينك جهل وناداني وتحجر به حقايق ننگرد 

وحقيقت را در پرتو حق بيند و ودر پذيرش حق لجاجت ننمايد

وبرحق پوشش جهل ونيرنگ ولباس باطل نپوشاند 

وخورشيد حق همواره طلوع كندوپوشش نپذيرد 

پس با پيروي از دين به ظهور عقل دست يابد 

وبا نور عقل حجابهاي جهل وتحجر وتوهم وزياده طلبي هاي نفس را كنار زند 

فرشته عقل محض وفقط بعد معنوي دارد 

ولي بااين حال به مقام قرب نرسد 

ولي انسان هم بعد معنوي وهم بعد مادي دارد 

وبا داشتن دوبعد معنوي ومادي به مقام قرب مي رسد

پس شرط رسيدن به قرب حق

گذر از  جاده مادي با قوانين معنوي است 

اگر انسان چون فرشته در ملكوت ساكن مي شد ومي ماند 

فقط عقل محض بود و به مقام قرب حق نائل نمي گشت 

انسان به عالم اسفل  هبوط كرد وتنزل يافت

تا تمام مراتب هستي مادي ومعنوي

را با هم طي نمايدوشناخت يابد 

فقط انسان تمام مراتب مادي ومعنوي

را امتحان وآزمود وبرسي وتجربه نمود  

وبعد از كسب تجربيات مادي ومعنوي در كنار هم

به شهر نور حق باز مي گردد

واين  امتحانات وبرسيهاي مادي انسان

باعث ظهور شناخت معنوي وعقل در او  مي گردد

انسان دايره هستي و خلقت را از غيب تا ظلمت طي نمود

تا با تحمل سختي و رنج .نور عقل را به ظهور رساند

ونفس ايينه گون خلقت را 

همانگونه خالص  به صاحب رب الحق تحويل دهد  

وبعد از اتمام ماموريت وكسب انواع شناختهاي خير وشر

به عالم علوي باز گردد

ودر هنگام مرگ امانت نفس .كه نور پاك مطهر بود

به صاحب حق الحق اش تقديم دارد 

رب مهربان در مطهر  داشتن نفس سركش ما را حمايت وهدايت فرما 

متشكرم يا صانع مهربان 

 

 

 

 

 

 

 

 

رب مهربانم سلام 

امام حسين (ع) فرمودند .رب مهربان دوست دارد

مرا ذبح شده وشهيد وخانواده ام را اسير ببيند

ومن ان شوم كه حق مطلق خواهد 

امام حسين (ع) نمونه مسلم عشق معقول و تسليم ورضا بود 

وامام حسين (ع) خود را جزيي از هستي مي دانست ومي ديد 

وخود را ملك مالك اصلي مي دانست 

به انسان نعمت آزادي واختيار واراده

وديعه به امانت داده شده است 

ورب مهربان صاحب اختيار مطلق  .نعمت اختيار را 

به انسان به وديعه وامانت گزارده تا بوسيله ي آن

برنفس  خود ودنياي اسفل سلطنت صحيح اصلاح ساز نمايد 

وعابد وعبدي يعني

.نفس چون خميري انعطاف پذير  تابع در برابر دستورات معبود باشد 

وخمير نفس متكبر سخت قسي چگونه عبدي باشد ؟

وعبد يعني سعي  وحركت در جهت رضايت معبود مهربان 

حيات مادي وظاهري هستي از عنصر آب است 

وحيات معنوي وباطني نفس وروح وعقل

با آب علوي معرفت وقوت معنوي اگاهي .رشد وتعالي يابد

ومنظور از اينكه انبياء (ع)كوثر ولايت علم مي باشند 

تنوع وكثرت علمي ومعرفتي ايشان در تمامي علوم است 

 وبه علت اتصال به نور العلم  حق مطلق است 

علم ايشان علمي طهور ومطهر زاست 

يعني معرفت ايشان پاك كننده نفوس خلق است 

و معرفت امامان (ع)منجمله حضرت امام حسين (ع)

 معرفت طهور ومطهر  بدور از هر ميل نفسي وآزاد نفس مطهر اند 

وآزادگي باطني .دوري از هر وابستگي وتعلقات ميلي ونفسي است 

وصحنه ي كربلا ءستيز  سلطان آزاد مطلق امام حسين (ع)

در برابريزيد كه مقيد مطلق واسير تعلقات بود واقع شد 

جنگ  امام حسين (ع)  جنگ سلطان حقيقت و آزادگي 

در برابريزيد لعن الله سلطان كذب  و غلام تزوير ودروغ نيرنگ بود 

ودين حق .دين آزادي حقيقي است 

وعبادت بدون معرفت وتعقل شكننده ودر معرض آلودگي است 

وهمه ي بلاها وابتلاعات براي ارتقاءمعرفت وآگاهي انسان وارد مي گردد 

واساس آفرينش .كشف معرفت اكمل وارفع است

 كه انسان رابه مقصد نهايي تقرب وتعالي 

 وبه سوي قرب حق متعال مي رساند 

رب مهربان مارا در جهت كسب معرفت خالص كننده ياري بفرما 

متشكرم يا دافع مهربان 

 

 

 

 

 

 

رب مهربانم سلام 

عشق حقيقي همان عشق متعهد به حضرت حق الحق مي باشد 

و اين عشق معقول وحقيقي مي باشد 

ونيرو ي عشق چون مركبي انسان را

به حضرت حق خالق عشق ومحبت ابدي مي رساند 

عالم پرتو عشق حق تعالي وعالم ظهور عشق حق تعالي به مخلو قات است 

وعالم مخلوقات بدنبال عشق ابدي مي گردد

وعالم مخلوقات خلق شده براي عشق ورزيدن ومحبت به حضرت محبوب ابدي 

انسان فهرست عالم آفرينش وفرهنگ اسماءالله است 

واگر انسان به اين شناخت برسد كه هدف 

اين كششها و جذب شدن به حضرت حق 

كسب كمال تقرب از حضرت حق است 

جذب كششها ي مبتد ي و كودكانه ي اميال نفس اماره نمي گردد

ود ر باتلاق اميال نفس اماره متوقف و محدود وزمين گير نمي گردد 

و به  اين تفاوت عشق مادي سطحي وكاذب وغير واقعي 

باعشق حقيقي و صادق وبي انتها آشنا مي گردد

ود ر شناخت عشق حقيقي بايد چون موسي (ع)

 كه با راهنمايي حاذق چون خضر (ع)حركت نمود حركت نمايد  

والا بدون راهنما ي صادق به عشق ظلماني ومحدود وگمراه كننده برسد

وابتدا بايد زوايد وپيچ وخم هاونقاط قوت وضعف هاي نفس خود را بشناسد  

وزوايد وآفتهاي نفس رابتراشد ومحو نمايد وقتي صادق وشفاف گشت 

 آنگاه برجاده تعالي نفس وتقرب به متعال مطلق حركت را آغاز نمايد 

توشه ي ما در جاده ي پاكساز ي نفس

دستورات حضرت حق در قرآن و حمايت وهدايت رب مهربان مي باشد 

وهر انساني بايد معدن نفس خود را استخراج نمايد 

ورسوبات منيت وانانيت وقساوت را از معدن نفس خارج وتخليه نمايد 

هرگاه معدن نفس صيقلي گشت ايينه صدق در او ظهور ونصب گردد

وقتي آيينه ي صدق نصب شد

 آنگاه تصاوير واقعي وصادق در نفس  ظاهر و هادي راه مي گردد

وديگر دل ونفس در خود تصاوير جعلي و كاذب نپذيرد 

وتجلي مدام  انوار صادق مطلق در دل ونفس افاضه گردد

واميد ان باشد كه نفس در ابتداي حركت در راه هدايت صادق بماند

وصادق برود وبه سلامت به شهر الصدق حق متعال برسد 

رب مهربان همه ي انسانها را براي رسيدن به نفس الصاد ق حمايت و هدايت بفرما

متشكرم يا ذاآلالاءوالنعماء

 

 

 

 رب مهربانم سلام 

مقام ذات رب عظيم پنهان و غيب الغيوب است 

ومقام تجلي ذات حق در صفات متجلي ظهور مي يابد 

ومقام فيض اقدس ومقام اسماء حسني حضرت حق ظاهر است 

ومقام اسماء حسني كه ظاهر است

در مظا هر خلقت و موجودات مشاهده وظهور دارد

حب ومحبت حق تعالي يك تجلي و ظهور حبي است 

وحضرت حق با صفات اسماء حسني در مخلوقات ظهور مي يابد 

وآفرينش عالم ومخلوقات

آيينه ظهور اسماء حسني  در عالم سفلي است 

وفرشته عقل محض ومجرد محض است 

ودر عشق حق مستغرق وفراق از حق ندارد 

وفرشته توان و تحمل فراق ودوري از حق را ندارد

ولي انسان توان وتحمل فراق ودوري از حق رادارد 

با تحمل رنج فراق ودردمندي دوري از حق

وتحمل رنج عجز و خوف  دوري از حق را تحمل مي نمايد 

امانت الهي معرفت حق تعالي است 

كه اين معرفت با ارتقاء اگاهي وشناخت عظمت حق تعالي

وتحمل رنج دوري از عالم علوي و رب عظيم در انسان حاصل مي گردد

واين تحمل رنجهامعرفت زا است 

انسان صفت ظلومي دارد 

يعني قابليت خروج وگذر و ارتقاء از مرز نفس اماره

وتعالي وظهور عقلي در جهت عالم علوي واعلي را دارد

واز سفلي تا علوي گستره ي تجلي وتعالي دارد

 وبراي روح انسان  حد يقف وتوقف ومحدوديت در تعالي وجود ندارد  

وهمواره گستره ي عروج روح انسان

به سمت تعالي و تكامل و تقرب در حركت مي باشد 

انسان صفت جهولي دارد 

انسان در هر مرحله از سفر وارتقا ء

از مراتب نفس اماره وعروج به مراتب نفس  لوامه

نسبت به هر ميزان ارتقاء نفسي وتعالي

باز نسبت به مراتب بالاتر نفس كه به ان نرسيده جهول ونادان

وهر مرتبه ارتقا ء دادن نفس اماره

و بالا كشيدن ان به سوي تعالي مراتب تا مطمئنه شدن نفس 

براي انسان با تحمل رنج ودردمندي وجهولي  زحمت فراوان همراه است 

ودر ارتقاء نفس اماره به نفس مطمئنه 

بايد انسان بت منيتها وبت انانيت وبت منمها را در خود بشكند 

تا به تعالي نفس راه يابد وبه معرفت وتكامل نفس دست يابد   

وانسان ماهيتا و ذاتا عاشق خالق مهربان است

وبه طلب حق در حركت وطالب حق است 

وماموريت عشق به خالق  در انسان

رساندن وحركت انسان 

به سوي تعالي و مقام قرب و لقاء حق مهربان مي باشد 

رب مهربان ما را در رسيدن به تعالي نفس ياري بفرما 

مشكرم يا ذالجود والسخاء